BRIEF Niets zo teder als een coryfee van zwijgen geen taal zo stil als het blank van het blad wie haar liefheeft benadert haar met zachte meetkunde als iets dat op een dag onder de deur schuift in een witte envelop.
Een bundel troost
Het was op een donderdagmiddag, om half drie. Ik weet nog dat ik de bel het zwijgen oplegde. De dag buitensloot. En de kachel vulde met vuur. Tijd voor de jurering van de poëziewedstrijd die we organiseerden in het Anton van Duinkerkenjaar 2003.
Wie ooit een gedichtenwedstrijd organiseerde, weet dat daar vaak veel inzendingen op komen. Die weet ook dat – laat ik het netjes zeggen – er nogal wat verschil zit tussen deze inzendingen. Dat de echt goede inzendingen de oases zijn. De spelden. En dan plotseling in die middelmaat het gedicht van Rita Van Hauwermeiren. Een onbekende vrouw uit Wichelen in België. Ik werd omvergeblazen door haar beelden, door haar woordkeuze. En passant voegde ze het heerlijke woord ‘orgelpunt’ aan mijn vocabulaire toe.
Een Toren Hoog Gemis
Het is 20 jaar later. Weer een donderdagmiddag, om half drie. De bel zwijgt al preventief. Het vuur in de kachel kraakte, om met de Kift te spreken. En weer word ik omvergeblazen door die vrouw uit Wichelen. Ik ontving op die donderdagmiddag haar debuutbundel Een Toren Hoog Gemis.
Weer die krachtige beelden, die krachtige taal zonder ooit maar de stem te verheffen. Zonder dat je alles begrijpt, schrijft ze begrijpelijke gedichten.
De achterflap vertelt dat poëzie voor Rita een manier is om kunstzinnig om te gaan met de vaak rauwe werkelijkheid. Een Toren Hoog Gemis gaat over die rauwe werkelijkheid. Gaat over verlies, over rouw en gemis. Het zijn gedichten die niet troosten en daarom troosten. Die medelijden geven zonder mee te lijden. Rita weet hoe je rond rouw een rand van riet weeft. Ze laat je zien hoe je als een komma kan gaan liggen in de leegte die achterbleef.
Een Toren Hoog Gemis is een echo van dat winnende gedicht uit 2003. Maar het is veel meer dan een wegstervende stem. Het is koorzang die klinkt in de kathedraal van de poëzie. Zwaar en vederlicht tegelijk. Ze roept herinneringen op aan Herman de Coninck. Ze roept hoop en verwachting op dat er op korte termijn meer moois uit Wichelen komt.
Peter
Een Toren Hoog Gemis
Rita Van Hauwermeiren
Uitgeverij Het Punt
ISBN 9789460796654